Całkowicie polski wodomierz
Już w 1947 roku zaczęto produkować całkowicie polski wodomierz. Zapotrzebowanie na wodomierze było ogromne ze względu na zniszczenia wojenne, które dotknęły także sieć wodociągową. Po siedmioletnim okresie ekspansji w kraju rozpoczęto także sprzedaż produktów na rynki zagraniczne. Około 75% produkcji sprzedawano na eksport do Ameryki Południowej, Afryki i krajów Europejskich. Fakt, iż eksport był tak mocną stroną fabryki wodomierzy zaskakuje, chociażby ze względu na trudne powojenne warunki w jakich je produkowano. Jednakże istotną przewagą firmy była polska myśl techniczna poparta zaangażowaniem pracowników i wysoką kulturą produkcyjną.Dynamika wzrostu eksportu wymusiła na przedsiębiorstwie poszukiwanie nowych metod produkcyjno-technologicznych wytwarzania wodomierzy. Zastosowano do produkcji wodomierzy elementy z tworzyw sztucznych oraz wprowadzono obróbkę plastyczną mosiądzu na gorąco, co spowodowało zmniejszenie pracochłonności produkcji oraz istotnie poprawiono estetykę wyrobów.
Fabryka zegarów
W 1951 roku zapoczątkowano produkcję zegarów czyli działalność, z której Metron znany jest do dnia dzisiejszego. Produkowano na rynek krajowy zegary domowe, tj. ścienne i kominkowe, jednakże po latach produkcji na rynek polski postawiono także na ekspansję zagraniczną. Zaczęto prace nad innowacyjnym wówczas zegarem bateryjnym, który dzięki nowoczesnemu mechanizmowi zyskał nie tylko na estetyce, ale przede wszystkim na wartościach użytkowych. Produkcję zegarów umiejscowiono w nowych budynkach po przejętych magazynach na Jakubskim Przedmieściu. W latach 1960-1965 wprowadzono do produkcji zegary przemysłowe, których mechanizmy zegarowe pierwotne i wtórne można było określić mianem lidera rynkowego z perspektywą intensywnego rozwoju jakości i ilości produkcji. Wytwarzanie zegarów pociągnęło za sobą uruchomienie nowego wydziału, tj. stolarni produkującej obudowy zegarów domowych. Ponadto produkowane wyroby oparte zostały o zespoły mechaniki precyzyjnej wzbogacone o elementy elektryczne i elektroniczne.
Rozbudowa przedsiębiorstwa
Rozwój przedsiębiorstwa pociągnął za sobą konieczność rozbudowy fabryki. Firma przejęła budynki po fabryce Cukierników, magazyny „Kadleca” (Jakubskie Przedmieście) oraz Halę Powystawową. Jednakże ciągły rozwój produkcji i konieczność zaspokojenia na właściwym poziomie potrzeb socjalnych załogi zmusił fabrykę do rozbudowy pomieszczeń. Fakt, iż fabryka działała w trzech lokalizacjach umiejscowionych w różnych dzielnicach Torunia zmuszał pracowników do wysokiego dynamizmu w podejmowanych działań. Pomimo istotnego zagęszczenia powierzchni produkcyjnej i usytuowania jej na dwóch kondygnacjach uruchomiono dwie linie montażowe, w tym jedną zajmującą się produkcją zegarów. Rozbudowa przedsiębiorstwa pociągnęła za sobą polepszenie warunków BHP. Przewidziano właściwą powierzchnię na szatnie, zapewniono odpowiednią ilość urządzeń higieniczno-sanitarnych, przewidziano jadalnie dla pracowników, a pomieszczenia przeznaczone do pracy wyposażono w klimatyzatory i odpowiednie oświetlenie. Pomyślano również o odpowiednim zagospodarowaniu otoczenia obiektu, tj. stworzono twarde drogi, trawniki, zainstalowano również oświetlenie zewnętrzne.
Rozwój produkcji
Przedsiębiorstwo jako lider rynkowy działało w różnorodnych dziedzinach, m.in. inicjując produkcję przepływomierzy do paliw płynnych. Pomimo podejmowania nowych form aktywności, firma ciągle usprawniała dotychczas produkowane wyroby, zwiększając ich walory użytkowe czy poprawiając estetykę. Gwałtownie rosnąca wartość produkcji związana z ciągle nie w pełni zaspokojonymi potrzebami rynkowymi skutkowała 50-krotnym wzrostem liczby wykonywanych wyrobów (w ciągu 20 lat) aż do roku 1970. Wysoka jakość asortymentu potwierdzona została międzynarodowymi znakami jakości Q i 1. Od roku 1951 do 1970 zwiększono ilość pracowników o 78,2%, którzy poprzez podnoszenie kwalifikacji w miejscu pracy produkowali wyroby szybciej i staranniej. W związku z tym wzrosła 29-ktornie wydajność każdego pracownika. Ze względu na duże potrzeby dotyczące zasobów ludzkich istotnie wzrosły wynagrodzenia, aby zahamować odpływ wykwalifikowanych pracowników. Skutkiem prowadzenia takiej polityki kadrowej było zmniejszenie płynności kadr, a co za tym idzie osiągnięto stały poziom pracowników administracyjnych w ciągu 15 lat.
Zespół konstruktorów
W przedsiębiorstwie utworzono młody zespół konstruktorów składający się ze specjalistów w zakresie aparatury pomiarowo-kontrolnej,mechaniki drobnej i precyzyjnej, automatyki i elektroniki. Przy dziale Głównego Konstruktora działała prototypownia, w której sześciu wykwalifikowanych rzemieślników tworzyło modele i prototypy, będące wzorem wykonania wszystkich wyrobów finalnych produkowanych w fabryce. Ze względu na podnoszenie estetyki produktów firma nawiązała także współpracę z artystami plastykami. W kwestiach badawczo-rozwojowych nawiązano kontakt ze specjalistami z placówek naukowych m.in. z Politechniki Warszawskiej czy Przemysłowego Instytutu Automatyki. Zespół konstruktorów opomiarował i wdrożył do produkcji części drobnomodułowe, przekładnie zębate i termoplastyczne, tworzywa sztuczne. Uzyskano dwa patenty na własne rozwiązania konstrukcyjne, a kolejne zgłoszono do opatentowania. Czterokrotnie otrzymano honorowe wyróżnienie w Przeglądzie Osiągnięć TechnicznychMiasta Torunia, rozpoczęto produkcję wielu wcześniej nieprodukowanych wyrobów. Ponadto zespół konstruktorów pracował nad zastąpieniem manometrów rtęciowych sprężynowymi (co miało na celu usunięcie źródła choroby zawodowej osób mających kontakt z rtęcią), wykonano urządzenie służące do kontrolowania zegarów – co umożliwiło wzrost produkcji, ponadto opracowano nowy wodomierz wielostrumieniowy o istotnych walorach eksploatacyjnych i metrologicznych przy niskiej cenie.
